رزین‌ها
اپوكسی‌ها دارای ویژگی‌های ذیل هستند:
– مقاومت شیمیایی عالی (به‌ویژه در محیط‌های قلیایی)
– چسبندگی خوب به مجموعه‌ای از بسترهای مختلف
– استحكام كششی، فشاری و خمشی بسیار بالا
– پایین بودن جمع شدگی پخت
– پایداری ابعادی
– عایق عالی الكتریسیته
– دوام بالا در شرایط سخت محیطی
– قابلیت پخت در دما‌های مختلف
– مقاومت خستگی ممتاز
– بی‌بو و بی‌مزه
زمینه مصرف رزین‌های پلی‌استر بسیار گسترده است. خصوصاً در صنایع دریایی، تولید ورق‌های کامپوزیتی، سنگ‌های مصنوعی، لوله‌سازی، بتونه سازی، لاک‌های چوب، دکمه سازی، خودروسازی، صنایع ساختمان، پوشش‌های ژلی و ساخت خمیر از این رزین‌ها به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شود.
این دسته از رزین‌ها دارای خواص ضد خوردگی خوب بوده و می‌توانند در این نوع کاربردها تا درجه حرارت حدود ۸۰ درجه سانتی‌گراد به کار روند. آن‌ها دارای مقاومت خوب در برابر آب، برخی اسیدها، بازهای ضعیف و برخی هیدروکربن‌ها مثل بنزین و نفت هستند.
رزین‌های وینیل استر از واکنش یک کربوکسیلیک اسید غیراشباع (نظیر اکریلیک یا متاکریلیک اسید) و یک واحد رزین اپوکسی تهیه می‌گردند. رایج‌ترین رزین‌های وینیل استر غالباً از واکنش متاکلریلیک اسید ودی گلیسیدیل اتربیسفنل A تهیه می‌شوند. این رزین‌ها در برابر اسیدها و بازها مقاومت خوبی دارند و الیاف شیشه را به‌خوبی آغشته می‌سازند.
رزین‌های وینیل استر شامل سه خانواده رزین‌های وینیل استر بر پایه بیسفنل A، اپوکسی نوالاک و اپوکسی برومه شده می‌باشند. دمای انتقال شیشه‌ای(Tg) رزین‌های ونیل استر بر پایه اپوکسی نووالاک، معمولاً ۳۰تا.۵۰ درجه سانتی‌گراد از رزین‌های وینیل استر معمولی بیشتر است. این رزین‌ها ازنظر HDT، خواص مکانیکی، مقاومت در برابر اسیدها و بازها و نیز حلال‌ها، بهترین کارایی را دارند و در کاربردهایی که دوام خوب در دمای بالا مورد انتظار است، استفاده می‌شوند.
دسته دیگر رزین‌های وینیل استر بر پایه‌ی اپوکسی برومه شده است که در برابر آتش مقاوم‌اند و سرعت گسترش آتش در آن‌ها کمتر از سایر رزین‌هاست.
متاکریلیک اسید بیشترین استفاده را در تهیه رزین‌های وینیل استری دارد که در صنعت کامپوزیت استفاده می‌شوند. از اسیداکریلیک در ساخت رزین‌هایی استفاده می‌شود که در رنگ‌ها و پوشش‌ها (COATINGS) مصرف می‌شوند.
رزین پخت شده از انعطاف‌پذیری و مقاومت بیشتری در مقابل تشکیل ترک‌های ریز (micro crack) در مقایسه با پلی‌استر برخوردار است.
با توجه به ساختار شیمیایی رزین‌های وینیل استر، می‌توان گفت این رزین‌ها بسیاری از خواص اپوکسی‌ها را دارند اما مثل پلی‌استر‌ها فرایند می‌شوند.
رزین‌های وینیل استر بسیار چقرمه (tough) می‌باشند و ضمناً مقاومت شیمیایی خوبی دارند. ساختار مشابه رزین‌های اپوکسی در زنجیره اصلی باعث می‌شود که رزین وینیل استرچقرمه شده و ازدیاد طول آن در کشش بیشتر شود. دمای تغییر شکل حرارتی بالا (HDT) و استحکام چسبندگی خوب از دیگر خواص آن‌ها است.
این رزین‌ها به‌خوبی الیاف شیشه و دیگر تقویت‌کننده‌ها را خیس کرده و چسبندگی خوبی به آن‌ها دارند.
مقاومت شیمیایی عالی آن‌ها سبب گردیده است در محیط‌هایی که نیاز به مقاومت بالا در برابر خوردگی وجود دارد، از آن‌ها استفاده شود.
